Kapok boom Curacao
De eerste keer dat ik de boom zie, staat hij in bloei. De hele omgeving bloeit mee. Alles is magisch wit. Ik houd bij zoveel schoonheid mijn adem in. De boom staat er magistraal bij. Ik wandel op mijn gemak in de ruimte rondom die boom. Hij is letterlijk en figuurlijk enig in zijn soort. Intussen raap ik plukken gevallen kapok op. Het is heel zacht en pluizig. “ Dat neem ik mee naar huis”, denk ik. Hij is honderden jaren oud en nu bloeit hij. Onvoorstelbaar. Als ik aan zijn leeftijd denk dan staat mijn verstand stil. Ik kan het niet bevatten. Wat heeft die boom allemaal meegemaakt? Oorlogen, vele geboortes en sterfgevallen. Seizoenen zijn gegaan en gekomen. Niets heeft hem eronder gekregen. Hij staat er onbekommerd mooi te zijn.

Als ik hem zou kunnen verstaan, welke verhalen zou hij mij kunnen vertellen? Wie hebben allemaal zijn kapok gebruikt? Zijn stam is enorm, zijn wortels reusachtig. Knoestig kijkt hij op mij neer en ik voel me heel klein.

Thuis bewaar ik de kapok in een envelop. Eens in de zoveel tijd haal ik het tevoorschijn en vervult de magie me opnieuw.

Kapok CuracaoVier jaar later zie ik de boom weer terug. Die plaats trekt als een magneet. Hij bloeit nu niet, maar zijn schoonheid is onaantastbaar. Alhoewel, het valt me nu pas op dat iemand twee namen in zijn bast heeft gekerfd. “ Wat zijn dat toch voor mensen die zelfs een honderden jaren oude boom niet met rust kunnen laten? Ik snap de symboliek ook niet. Wat willen zij daar nu mee bewijzen. Dat ze hier waren? Nou en. Wie wil dat weten? Ik in elk geval niet ”, denk ik boos. De ruimte rondom is gevuld met een serene stilte. De warmte staat er stil. Af en toe roept een vogel iets. Hagedissen schieten ritselend weg. Hinderlijke ruis van auto’s ontbreekt totaal. Hier heerst slechts de natuur.

Mijn aanstormende gedachten komen tot rust. Ik voel de tijd. Zij verglijdt. Zo hoort het ook.

Dit jaar juni zie ik de boom voor de derde maal. De plek is veranderd. Het valt me op dat de ruimte rondom de boom veel kleiner is dit keer. “De natuur heerst hier wel erg,” denk ik. Het oerwoud rukt op en de boom moet aan ruimte inboeten. Ik voel me een beetje treurig. De boom wordt tekort gedaan en dat zou niet moeten. Zijn uniciteit verdient dat hij vrij en veel kan ademen. Verder is het gebied wel heel erg opgeknapt met bewegwijzerde paden die het betreden van dit terrein veel aangenamer maken. Ik zou willen dat de boom weer de plek krijgt die hij verdient. Ik begrijp dat er een vrijwilligersgroep is die zich met dit gebied bezig houdt. Deze vrijwilligers doen veel goed werk, maar misschien is het begaanbaar maken van de ruimte direct rondom de boom wel te veel gevraagd.

In Willemstad zoek ik naar een souvenir van die oude boom. Ik zoek tevergeefs.

Kunst Curacao“Nu heeft men hier zo’n uniek monument en niemand doet er iets mee. Kunstenaars genoeg op Curaçao, ik heb zoveel moois gezien. Maar niet eentje is op de gedachte gekomen om met deze boom iets te doen. Waarom geen replica’s van prachtig hout? Zilveren bedeltjes aan een ketting. Een nieuw uniek selling point voor Curaçao. Mogelijkheden genoeg. Dat genereert nieuwe inkomsten en zo kan ook in de zorg die de boom nodig heeft, ruimer worden voorzien. Een bescheiden facelift van het winkeltje ter plaatse, een groter aanbod van consumpties en de nieuwe boomsouvenirs. Ik zou het toejuichen en met mij de vele andere toeristen.”

In Nederland bezoek ik een dierentuin. Hier heeft men een stuk grond ingericht als openluchtkamer. In de kamer staan een stoel, een bank. Een kast met daarop een tv en een tafel. Hier laat men de natuur zijn gang gaan. Het resultaat mag er zijn. Overal groeien kleurige bloemen uit de stoel en de kast. De klimop heeft vrij spel en vermaakt zich uitstekend met de bank. Het is een interessant experiment, maar mijn gedachten dwalen weer af naar die oude kapok. Het is wel een hele gedachtenreis zo van Nederland naar Hofi Pastor. Toch lukt het me en ik stel me voor hoe de boom er de volgende keer uit zal zien. Ik hoop voor die oude kapok dat het geen Nederlands dierentuin experiment wordt.

Leon Martina

Deel dit artikel met een vriend

3 BERICHTEN

  1. Prachtig stuk en ja, ook ik vind dat de boom aardig in de verdrukking komt te staan.
    Heb dit jaar een hele fotoserie gemaakt van een kale boom tot vol met bloemen,en zodoende ben ik er heel wat keer achter elkaar geweest, prachtig…….verveeld nooit….

  2. Tweets that mention Mooie oude kapok-boom op Curacao | Meet Curacao Online Magazine - Informatie en Nieuws Curacao -- Topsy.com

    […] This post was mentioned on Twitter by Meet Curacao, Nicolette de Nijs. Nicolette de Nijs said: RT @MeetCuracao: Guest column van Leon Martina over de oudste boom van Curacao! https://meetcuracao.com/2010/10/04/mooie-oude-kapok-b … […]

  3. Hallo Bea,
    Wat aardig dat je op mijn column reageert. Ik vond de verdrukking ook behoorlijk toegenomen. Ben wel nieuwsgierig naar je foto’s hoor.
    Vele vriendelijke groeten,
    Leon Martina

LAAT EEN BERICHT ACHTER

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.