Zondagen op Bandabou Curacao: eten en chillen.Al sinds ik een klein meisje was, namen mijn ouders mijn zus en mij elke zaterdagmiddag mee naar Bandabou. We gingen zwemmen en bleven tot laat op het strand, zagen de zon ondergaan en zaten op mijn favoriete strand, Playa Forti, waar we lange gesprekken voerden. Na het zwemmen stopten we altijd voor de lekkerste pia di galina (een hele kippenpoot). Het was knapperig gefrituurd, met een vleugje sojasaus en later wat pika (uitjes en hete pepers in azijn).

Dit was een van de eerste keren dat eten echt indruk op me maakte. Hoe eenvoudiger het gerecht, hoe beter de smaak. De hele week keek ik uit naar zondag op Bandabou, omdat ik wist dat het eindigde met fijne gesprekken op het strand en een kippenpoot voor mij alleen.

Een evoluerende traditie op Bandabou

In de loop der jaren is deze traditie geëvolueerd, maar mijn ouders hielden vast aan hun routine. Elk weekend gingen ze naar Bandabou, alleen werd het zaterdag zwemplezier ingeruild voor een zondagse brunch of lunch. Bandabou is een van de weinige plekken waar je nog authentiek lokaal eten kunt vinden.

Zondagen op Bandabou Curacao: eten en chillen.Toen ik vier jaar geleden terugkeerde naar het eiland, genoot ik van gestoofd geitenvlees met pan sera (letterlijk “gesloten brood”) of geitensoep, op smaak gebracht met een beetje verse citroen en een stukje hete peper. Dit alles geserveerd met pan sera, een vierkant brood dat in een buitenoven van steen wordt gebakken met hout. Vroeger werd brood op Curaçao altijd op deze manier gebakken. In Bandabou kun je deze ovens soms nog zien staan bij oude huizen of hun ruïnes. Het brood zelf is stevig en wanneer het vers uit de oven komt, heeft het een warme, knapperige korst. Die zondagen zorgden voor een geweldige start van mijn week.

Zeldzame vrije zondagen

Helaas heb ik de laatste tijd door mijn werk niet vaak een vrije zondag. Maar als ik een vrije zondag heb, laat ik mijn ouders weten dat ik met hen mee naar Bandabou ga. De afgelopen twee jaar lunchen we vaak bij Boka Largu Café, gelegen bij Playa Forti. Het zijn vooral hun karko (schelpdierenvlees), de verse vis (de vangst van de dag) en het gestoofde geitenvlees die indruk op me maken.

Ik bestel altijd een van deze drie gerechten, of een combinatie van twee. Als bijgerecht kies ik meestal funchi of tutu. Funchi lijkt op polenta en wordt gemaakt van maïsmeel, water, een beetje boter en een snufje zout. Tutu is een variatie op funchi met daarin black-eyed peas en suiker, vaak gegarneerd met gewone Hollandse kaas. De huisgemaakte frietjes zijn ook de moeite waard: vers geschild, diep gebakken en heerlijk knapperig en zout.

Shoutout naar Boka Largu Café

Nico, de eigenaar van Boka Largu Café, is altijd vrolijk en enthousiast. Hij zorgt ervoor dat je je meteen op je gemak voelt. Ik voel me altijd heerlijk ontspannen als ik bij Boka Largu Café zit, met lekker eten, een koude Polar biertje, familie en een zachte zeebries. Het is voor mij de perfecte manier om een nieuwe week te beginnen, en ik raad iedereen deze ervaring ten zeerste aan.

Deel dit artikel met een vriend

4 BERICHTEN

  1. Donata, thx for your story. Banda abou is a real nice location. It’s ‘chillaxing’.
    26 year a go the pia di galinja with soya saus was super tasty after swimming.
    Nico the owner of boka largu restaurant is a very jolly person. There are sometime boka largu (is a fish) with onion, hot pepper and vinegar. Kabes ku igra is also good. What you also have to try is a cinnamon/nutmeg bread filled with color cocada. This is also jummie, jummie.
    What is your next story??
    Clemy.

  2. i had the privilege to join donata and her fam a couple of months ago on their weekend escapade!!
    it was so much fun! the food, the location and not to forget, the company, was extraordinary!
    thanks again for the invite kiddo!!

    xxx

  3. Oef, ik werd er even nostalgic van. I love the way you write, Donata… I’ve said it before and I’ll say it again: you make me feel like I’m there. I can almost feel the water of Playa Forti hit my legs and the excitement I feel from hearing that it’s lunch time.

    It’s a talent to be able to describe food the way you do and I hope you continue spreading your knowledge and love for the Curacaoean cuisine.

LAAT EEN BERICHT ACHTER

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.