Kunuku Huisje Curacao

Op verschillende plekken op Curacao zie je een unieke bouwstijl waarbij de muren schuin naar binnen staan. Deze bouwstijl is afgeleid van de kunuku huisjes. Deze huisjes werden gebouwd en bewoond door slaven en stonden in de buurt van de landhuizen en de bijbehorende plantages. Stonden, omdat het bouwmateriaal dat gebruikt werd, vergaat. De muren werden namelijk gemaakt van maïs stengels en koeienmest (jazeker, op Curacao waren vroeger vele koeien). Dit is gelijk ook de reden waarom de muren schuin zijn. De muren zijn namelijk niet heel sterk. Op Curacao staat er vaak een harde wind en door de schuine muren gaat de wind er beter langs. De naam kunuku, komt weer van het woord ‘knoek’, dat platteland betekent.

Een aantal van deze kunuku huisjes zijn nog steeds in originele staat en zijn te bezoeken. Op de Weg naar Westpunt (richting Shete Boka), bij Dokterstuin, vind je aan je rechterhand Kas di Pal’i Maishi. Dit kunuku huisje werd gerestaureerd door monumentenzorg. Let goed op, want je rijdt er snel voorbij. Dit heb ik dus ook jaren gedaan ,totdat ik graag een foto van een kunuku huisje wilde nemen. Tot onze verbazing bleek het een heus museum te zijn. De entree is een paar dollar en de dame achter de kassa vroeg vervolgens of wij een tour wilden. Ja, graag!

Voordat we überhaupt in het kunuku huisje gaan, nemen we eerst een kijkje in het leven van de slaven destijds. Dit wordt ontzettend goed gedaan, waarbij wordt getoond hoe er brood werd gebakken, hekken werden gemaakt van cactussen, hoe strijkijzers heet werden gemaakt en ga zo maar door. Je leert over de verschillende materialen die destijds gebruikt werden, zoals de vele toepassingen van de kalebas (vooral voor servies), indigo voor wassen (met haar prachtige kleur), geitenhoorn voor vuur en natuurlijk de aloë vera.

Strijkijzer Kas di Pal’i Maishi

Het wordt echter pas echt indrukwekkend als onze tour guide voordoet hoe de slaven destijds kleren wasten en daarbij slavenliederen gaat zingen. Je gaat terug in de tijd en je kan een heel klein beetje de ellende voelen van de slaven. De liederen waren namelijk klaagliederen die hielpen om de dag door te komen.

Een ander opzienbarend verhaal krijgen we als bij ingelijste foto’s staan van een aantal slaven. Deze lijsten hebben namelijk naamkaartjes, echter niet gevuld. Dit komt omdat slaven geen namen hadden. Na de bevrijding van de slaven moesten echter achternamen verzonnen worden door de moeders. De kinderen kregen vaak als achternaam de voornaam van de moeder. Daarom zijn nog vele achternamen op Curacao, voornamen van vrouwen, zoals bijvoorbeeld Albertina.

De tour duurt ongeveer 45 minuten en is zeer de moeite waard. Het is dus niet alleen een huisje bezoeken, maar een leerzame en bijzondere kijk in het slavenverleden van Curacao.

En een dikke pluim aan de tour guide voor de overtuiging, kennis en het indrukwekkend zingen!

Kas do Pal'i Maishi Curacao

Deel dit artikel met een vriend

5 BERICHTEN

  1. Graag wil ik van u informatie ontvangen over de workshop ” brood bakken” bij Kali di Pal’i Maishi.
    We zijn volgend jaar medio maart tot eind april 2019 op Curacao.
    Ik hoor graag van u.
    Met vriendelijke groet,

  2. Dit is een slaven hut die door de slaven is gebouwd terwijl de Nederlandse slavenhouder in een groot huis woont en ook de vrouwen en mannen heeft als bediende gebruikt en op verkracht.

    Een stukje Nederlandse geschiedenis:
    Jaren geleden bouwt Nederland het grootste en fort Elmina, in Ghana, waar vandaan deze barbaren de regie voeren over hun slavenhandel.
    Deze door Nederlanders totslaafgemaakte mensen krijgen in het fort een nummer en worden gebrandmerkt. Ze worden wreed behandeld, mishandeld, levend gevild, mannen en vrouwen verkracht, baby’s voor hun moeders vermoord. Hun menselijkheid wordt hen volledig afgenomen. Deze mensen leven soms wekenlang in donkere, afgesloten ruimtes waar ze alles moeten doen: eten, drinken, slapen, maar ook hun behoefte.
    Curaçao, dat de Nederlanders in 1634 veroverd hebben op de Spanjaarden, wordt vanwege de gunstige ligging een belangrijk tussenstation in de slavenhandel.
    De Nederlanders deze totslaafgemaakte mensen voor scherpe prijzen door aan de Spanjaarden, Engelsen, Portugezen en Fransen. Een mannelijke slaaf brengt ongeveer 200 gulden op, tegen een inkoopprijs van zo’n 40 gulden. In die tijd een fortuin.
    Nederland heeft Curaçao en andere Antillen zoals Bonaire en de bovenwindse eilanden nog steeds economisch en politiek in zijn greep en blijkt hierin nog altijd een vinger in de pap te hebben. Ook de Nederlanders die op Curaçao wonen hebben hun koloniale manieren niet achterwege gelaten. Zelfs als ze o vakantie willen ze nog steeds de regie voeren en de Curaçaose bevolking, op hun eigen eiland, behandelen alsof ze 2e rangs burgers zijn. De VOC mentaliteit zit in het DNA.

  3. Dit is een slaven hut die door de slaven is gebouwd terwijl de Nederlandse slavenhouder in een groot huis woont en ook de vrouwen en mannen heeft als bediende gebruikt en verkracht.

    Een stukje Nederlandse geschiedenis:
    Jaren geleden bouwt Nederland het grootste fort Elmina, in Ghana, waar vandaan deze barbaren de regie voeren over hun slavenhandel.
    Deze door Nederlanders totslaafgemaakte mensen krijgen in het fort een nummer en worden gebrandmerkt. Ze worden wreed behandeld, mishandeld, levend gevild, mannen en vrouwen verkracht, baby’s voor hun moeders vermoord. Hun menselijkheid wordt hen volledig afgenomen. Deze mensen leven soms wekenlang in donkere, afgesloten ruimtes waar ze alles moeten doen: eten, drinken, slapen, maar ook hun behoefte.
    Curaçao, dat de Nederlanders in 1634 veroverd hebben op de Spanjaarden, wordt vanwege de gunstige ligging een belangrijk tussenstation in de slavenhandel.
    De Nederlanders verkopen deze totslaafgemaakte mensen voor scherpe prijzen door aan de Spanjaarden, Engelsen, Portugezen en Fransen. Een mannelijke slaaf brengt ongeveer 200 gulden op, tegen een inkoopprijs van zo’n 40 gulden. In die tijd een fortuin.
    Nederland heeft Curaçao en andere Antillen zoals Bonaire en de bovenwindse eilanden nog steeds economisch en politiek in zijn greep en blijkt hierin nog altijd een vinger in de pap te hebben. Ook de Nederlanders die op Curaçao wonen hebben hun koloniale manieren niet achterwege gelaten. Zelfs als ze op vakantie op het eiland zijn willen ze nog steeds de regie voeren en de Curaçaose bevolking, op hun eigen eiland notabene, behandelen alsof ze 2e rangs burgers zijn. De VOC mentaliteit zit eenmaal in het DNA.

  4. Dit is de goede versie

    Een slaven hut die door de slaven is gebouwd terwijl de Nederlandse slavenhouder in een groot huis woont en ook de vrouwen en mannen heeft als bediende gebruikt en verkracht.

    Een stukje Nederlandse geschiedenis:
    Jaren geleden bouwt Nederland het grootste fort Elmina, in Ghana, waar vandaan deze barbaren de regie voeren over hun slavenhandel.
    Deze door Nederlanders totslaafgemaakte mensen krijgen in het fort een nummer en worden gebrandmerkt. Ze worden wreed behandeld, mishandeld, levend gevild, mannen en vrouwen verkracht, baby’s voor hun moeders vermoord. Hun menselijkheid wordt hen volledig afgenomen. Deze mensen leven soms wekenlang in donkere, afgesloten ruimtes waar ze alles moeten doen: eten, drinken, slapen, maar ook hun behoefte.
    Curaçao, dat de Nederlanders in 1634 veroverd hebben op de Spanjaarden, wordt vanwege de gunstige ligging een belangrijk tussenstation in de slavenhandel.
    De Nederlanders verkopen deze totslaafgemaakte mensen voor scherpe prijzen door aan de Spanjaarden, Engelsen, Portugezen en Fransen. Een mannelijke slaaf brengt ongeveer 200 gulden op, tegen een inkoopprijs van zo’n 40 gulden. In die tijd een fortuin.
    Nederland heeft Curaçao en andere Antillen zoals Bonaire en de bovenwindse eilanden nog steeds economisch en politiek in zijn greep en blijkt hierin nog altijd een vinger in de pap te hebben. Ook de Nederlanders die op Curaçao wonen hebben hun koloniale manieren niet achterwege gelaten. Zelfs als ze op vakantie op het eiland zijn willen ze nog steeds de regie voeren en de Curaçaose bevolking, op hun eigen eiland notabene, behandelen alsof ze 2e rangs burgers zijn. De VOC mentaliteit zit eenmaal in het DNA.

  5. Curacao = Zuid Afrika in het klein
    in 2011het eiland bezocht, gelijk de laatste keer; een soort grand cafe bezocht alwaar veel blanke corps ballerige tutholas, snelle rijke en duur geklede mannen; apart zaten enkele Antilliaanse jonge vrouwen, zij spraken niet, zij waren niet blij, zij werden geexploiteerd door die luidruchtige arrogante nederlandse pooiers. De muur tussen arm en rijk is inmiddels 10 keer zo dik, geen politicus die daar nog iets aan kan veranderen; trouwens die schaart zich ook het liefst aan de rijke kant

LAAT EEN BERICHT ACHTER

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.