Cultuurverschillen tussen Nederland en Curacao
Cultuurverschillen tussen Nederland en Curacao“Waarom doe ik de afwas met een sponsje?” vroeg mijn collega met grote ogen. En vraagt aan mij: “Waarom gebruik je geen afwaskwast?” Ik stop met het afwassen en kijk haar onderzoekend aan en vraag spottend: “Een afwas-wat-voor-beest?”, en we liggen meteen in een deuk.
Dit was voor mij, een geïntegreerde Antilliaan die sinds negen jaar in Nederland woont, de eerste keer dat ik ooit hoorde over een afwaskwast. Echt never nooit niet. In mijn jaren in Nederland ben ik veel cultuurverschillen tegengekomen, maar dit was nieuw!
Ik beschouw mezelf een goed geïntegreerde Antiliaan in Nederland en kijk sporadisch op van de Nederlandse gewoontes. Ik heb ongeveer alles wel eens meegemaakt en ik accepteer ook dat bepaalde manieren van handelen, nogal veel cultuurverschillen van wat ik gewend ben. Maar ik heb het nog nooit van de andere kant bekeken.
Er zullen veel Antilliaanse gewoontes bestaan die vreemd kunnen lijken in de ogen van de niet inheemse bevolking. Neem bijvoorbeeld de lunch in Curacao. Op het eiland noemen we de maaltijd die tussen de middag genuttigd wordt, de lunch. Maar wat er dan daadwerkelijk gegeten wordt, heeft veel meer weg van het avondeten. Rijst, groenten en kip of vis, ‘aros morro ku galinja smoor’ . De normaalste zaak van de wereld in Curacao. In Nederland is een boterham tussen de middag en om 16.00 uur een ‘cup-a-soup’ de norm.
Een andere cultuurkloof is dat mijn collega’s het vreemd vinden dat ik ’s ochtends een douche neem terwijl ik de avond ervoor ook al in bad ben geweest. ‘Huh, maar als je slaapt wordt je toch niet vies?’ Uhh, nee Ronald, vies word ik inderdaad niet, maar je zweet ‘s nachts ook. En als ik onder de douche vandaan kom in de ochtend, sta ik ook niet te bibberen bij de bushalte zoals jij dat doet. Bazinga! Op Curacao doucht men zich het liefste nog voordat ze naar het strand vertrekken. Als ik het moet geloven gaan sommige (oudere) mensen in Nederland zelfs maar een paar keer per week onder de douche. Ook qua hygiene zijn er dus flinke cultuurverschillen.
Ook de Nederlandse gewoonte om de borden meteen af te drogen begrijp ik niet. Op Curaçao laten we ze gewoon ‘s nachts in het afdruiprekje drogen. Als de borden in het afdruipprekje overnachten, zijn ze de volgende ochtend toch hartstikke droog? Uhm, ja dat is ook zo maar….samen de afwas doen, schept een band (volgens een Nederlandse vriendin van mij).
Ah joh, cultuurverschillen moeten er wezen. In mijn kinderjaren bijvoorbeeld MOESTEN we in Curacao elke zaterdag om 9 uur opstaan om mijn ouders met het huishouden te helpen. Afstoffen, dweilen, opruimen, afwassen, de was ophangen en opvouwen. Het hoorde er allemaal bij. Ik hoor vaak dat kinderen in Nederland dat nooit hoefden te doen. Haar moeder deed, of doet moet ik zeggen, alles zelf. Ze hoeven soms niet eens hun eigen bed op te maken! Wij hadden in Curacao geen keus, het was gewoon pure kinderarbeid 😉
Nog een voorbeeld van cultuurverschillen thuis. Toen ik nog op de basisschool zat, had ik een vriendinnetje waarvan de ouders net naar Curacao waren geïmmigreerd. Zij vond het nogal raar dat onze ouders ons in Curacao overal naar toe brachten met de auto. “Hebben jullie geen fiets, of kan je de bus niet nemen?” Schaterlachend vertelde ik haar, dat de bus nemen geen optie was omdat dat te gevaarlijk was in Curacao. Bijna even zo gevaarlijk als het fietsen op de openbare wegen, pure zelfmoord. ” Maar daar heb je toch fietspaden voor?” Zei ze heel bijdehand. Toen was het mijn beurt om haar raar aan te kijken. Wat zijn in godsnaam fietspaden? Weet je wel hoe gevaarlijk het is om te fietsen langs een weg waar auto’s slingerend om gaten heen rijden en daarbij niet omkijken naar eventuele fietsers. En ook niet echt fris trouwens om helemaal bezweet op je plek van bestemming aan te komen.
Op het eiland zie je ook vaak dat kinderen hun ouderlijke huis bijna nooit verlaten voordat ze getrouwd zijn. Ze blijven lekker thuis wonen of in een appartementje in de tuin tot ze 30 a 40 jaar zijn en dat vinden de ouders prima. Hier in Nederland lijkt het wel alsof je niet snel genoeg je uitzet kan regelen. Al bij je 15de begin je je spulletjes bij elkaar te verzamelen zodat je zo snel mogelijk op kamers kan. Als ik in de stad loop in Nederland en ik tieners hoor zeggen dat hun ouders blij zijn dat ze eindelijk een kamer hebben gevonden, denk ik bij mijn eigen: “Ja duhh, had je eigen bed op gemaakt, dan zou je moeder het vast niet erg vinden als je iets langer thuis was blijven wonen.”.
Even terug naar het sponsje. Waarom was ik af met een sponsje? Nou, zo heb ik het geleerd. Er is geen speciale reden of iets dergelijks, ik heb het gewoon zo overgenomen van mijn moeder… Friedrich Nietzsche zei ooit: ‘Ik zit in mijn gewoontes als een vogel in zijn nest’. En daar ben ik het helemaal mee eens.
Dit artikel is een gastblog, geschreven door Indra de Baerdemaeker, geboren in Curacao.
Leuk stukje!! Moet wel zeggen dat toen ik nog in Nederland woonde ik ook af waste met een sponsje (van mn moeder ;)) Ik ook twee keer per dag douchte, schoon je bed in en schoon je bed uit! En het afdruiprek just rules.. Als het droog is kan je het er weer vanaf pakken en hergebruiken. Scheelt weer een rondje inruimen!
Wat herkenbaar ,2 keer douchen soms zelfs 3 keer, afwas spons het laten drogen van de afwas , en niet te vergeten het wassen van je vlees met lamoenchi
Ik had in NL altijd een afwasmachine, maar er moest natuurlijk ook wel dingen met de hand worden afgewassen. Dat deed ik altijd met een borstel en gebruikte alleen een sponsje voor aangekoekte pannen.
Nu ik op Curaçao woon heb ik geen afwasmachine en gebruik ik nog maar sporadisch een borstel (alleen als ik niet onderin een diep glas kan) de rest gebeurt met een sponsje!! ‘t Wordt veel sneller schoon! ‘t Is goedkoper te vervangen dus dat doe je dan ook vaker > hygienischer.
En ja, we douchen hier lekker 2 tot 3 keer!
Omgekeerd is het ook interessant is het vooroordeel jegens Nederlanders dat er maar 1 keer per week gedoucht wordt. Dat was misschien in de jaren ’60 zo, maar dat is nu ook wel even anders..
@ Moy, touche! het wassen van vlees en kip was ik dus totaal vergeten. zelfs ik vind dat bizar. maar vorige week ging ik kip halen bij de Turk om de hoek. oh was een smerige bende was het daar. en hij waste zijn handen niet nadat hij geld van de vorige klant had aangenomen. eenmaal thuis, ging ik dus echt fanatiek de laatste lamunchi in mijn koelast zoeken!!! bah bah bah
Sinds de jaren ’80 douche ik al twee keer per dag.In Nederland. Die gewoonte is niet veranderd nu ik op Curacao woon. Hooguit wat noodzakelijker. Er is niets lekkerder dan schoon je bed in te duiken en ‘s morgens weer onder die straal te staan om wakker te worden. Weet je trouwens hoeveel vocht een mens verliest tijdens de nachtelijke uren? Veel. En ik heb hier ook een vaatwasser en pleur er zoveel mogelijk in. Alleen… dat in- en uitruimen… Hoe lui kan een mens worden 😉
haha,
Ja goed stuk!
Je weet dat je soms van die zwaar verwende kinderen heb zoals ik die nooit iets hoeven te doen.!
In het weekend ben ik nog steeds de prinses in huis, als ik na een lange tijd weer eens uit rotterdam de boel op stelte kom zetten in vliss.
Hahahahaha.
xxxxxxxxx
love ya
Ik was af met beiden, zowel het sponsje als de borstel.
Met het sponsje is het sneller schoon, en ja ik laat de borden lekker drogen op het afdruiprek.
Het borsteltje vind ik gewoon niet optimaal afwassen. Het is wel snel, maar met het sponsje ben je verzekerd van een schone vaat (dus ook tussen de randen en hoeken van bijv. plastic bakjes). Ik heb de sponsje net als andere dingen, zoals ‘s middags zwaar lunchen van huis uit gekregen. Maar na de botsing met de Nederlandse gewoontes heb ik ook veel aan zelfevaluatie gedaan. Resultaat: 1. Het sponsje blijft! De reden is hierboven al genoemd. 2. De afdruiprek blijft ook! Waarom afdrogen als alles vanzelf af kan drogen? 3. Het standaard twee keer per dag douchen heb ik wel laten varen. Nu ik niet doe, merk ik geen achteruitgang in mijn hygiene. Wat ik wel merk is mijn afrekening met de watermaatschappij! 1 keer per dag blijft standaard staan. Meerdere keren douchen doe ik alleen indien het nodig is (na sporten of op een benauwde zomerse dag)! 2. Het zwaar tafel in de middag zit er ook niet meer in. Ik heb het te druk, dus het is praktisch onhaalbaar. Voordeel is dat ik verlost ben van mijn “negeritis” en dat ik ook in de middaguren productief kan zijn!
Leuke, originele stuk :)!
Nicely written vriendin….u tell them! Some had it good, others even better.
But we had a really nice time though washing dishes and playing with all mothers soap so we dont have to do the dishes ever again hahahahhaha
Super cool… I only use the sponge too…. And I still play with the foam from the soap… Only I use less soap so less foam these days… It aint my mom’s soap anymore… Good job my friend I loved it…
Déjà vu…Toen ik pas in Nederland was werd mij die vraag ook gesteld.Nou ik moet zeggen, ik blijf mijn sponsje lekker gebruiken. Ik vind dat ik daarmee mn borden schoner krijg dan zelfs sommige vaatwasmachines, daar er soms borden daaruit komen die echt niet schoon zijn. Ik heb weliswaar ook een borsteltje, maar die gebruik ik om mn borden en pannen eerst mee af te spoelen voordat ik ze met mn sponsje echt afwas 🙂
Nice article Inchi 😉
leuk stukje!
Wat dacht je van het afwassen onder de stromende kraan i.p.v een teiltje met sop! (en dan zo vanuit het teiltje met sop afdrogen of in het afdruiprek, zonder eerst de zeep er af te spoelen ..)!
jaha, alles met de auto, I remember that!! dat heeft ook tot gevolg dat je nog veeeel langer naar je moeder luistert als er iets gezegd wordt.. je hebt niet geleerd wat vrijheid is.. je moet altijd alles samen.. totdat je heeeel hard gewerkt en gespaard hebt en je je rijbewijs hebt gehaald en je zelf het hele eiland rond kan crossen in een of andere ouwe roestbak die je ook weer zelf bij elkaar hebt moeten sparen en met ducktape en elastiekjes aan elkaar houdt!! ik herinner me nog quint zijn auto! hij moest ons altijd overal heen rijden in het laatste jaar.. met zijn home made slot op de motorkap zodat de accu niet gejat kon worden :))
maarre… ik was wel blij hoor, toen ik naar nederland ging om te studeren en niet meer bij mijn moeder woonde.. mis haar wel, maar was toch erg leuk om je eigen ding te doen en de wereld te ontdekken zonder de hand van je moeder vast te houden.. welk gevoel ik altijd een beetje had als je weer moest vragen of je daar en daar heen mocht en of ze je dan kon halen en brengen. en natuurlijk geen rekening meer hoeven houden met die drie zussen van mij.. want die wilde ook van alles en die moesten natuurlijk ook gehaald en gebracht worden :))
gooooood times, but good te be on my own two feet!! with my own driverslicence en my own times! :))
nice article, indra!!!
furthermore I agree with clifford!
Hahahaha sorry hoor, maar met een afwasborstel kun je nooit genoeg kracht zetten als met een spons dat het goed schoon wordt. Ik gebruik alleen onze borstel om het viezigheid jjuist weg te krijgen en daarna met spons afwassen. Geen mij maar een spons. Mijn moeder zou me uitlachen als ikmet een afwasborstel thuis zou komen.
Mijn moeder (zij was Nederlands) zag mij eens dweilen met mijn voeten, dat vond zij raar. Zij dacht dat ik dat misschien heb overgenomen uit het land waar ik ben geboren namelijk Curacao. Zij vertelde mij dat Antilliaanse vrouwen het precies zo deden. Is dat waar?
ja inderdaad. dat doen sommige vrouwen zodat ze dan niet hoeven te bukken.